Engels-Nederlands woordenboek »
heed betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| heed (attention) noun [UK: hiːd] [US: ˈhiːd] | aandachtsubstantief hoedesubstantief quivivesubstantief |
| heed [heeded, heeding, heeds] (to mind) verb [UK: hiːd] [US: ˈhiːd] | behartigenwerkwoord gade slaanwerkwoord |
| heed [heeded, heeding, heeds] (to pay attention) verb [UK: hiːd] [US: ˈhiːd] | aandacht bestedenwerkwoord |
| heedless (unaware, without noticing) adjective [UK: ˈhiːd.ləs] [US: ˈhiːd.ləs] | onbewustbijvoeglijk naamwoord onoplettendbijvoeglijk naamwoord slordigbijvoeglijk naamwoord |
| unheed (To deliberately fail to heed or take notice of; disregard; ignore.) verb | negerenwerkwoord |
