Engels-Nederlands woordenboek »
hardhead betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| hardhead [hardheads] (Aythya australis) noun [UK: ˈhɑːd.ˌhed] [US: ˈhɑːrd.ˌhed] | Australische witoogeendsubstantief |
| hardheaded (pragmatic) adjective [UK: ˈhɑːd.ˌhe.dəd] [US: ˈhɑːrd.ˌhe.dəd] | pragmatischbijvoeglijk naamwoord |
| hardheaded (stubborn) adjective [UK: ˈhɑːd.ˌhe.dəd] [US: ˈhɑːrd.ˌhe.dəd] | koppigbijvoeglijk naamwoord |
