Engels-Nederlands woordenboek »
grunt betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| grunt [grunts] (cry of a pig) noun [UK: ɡrʌnt] [US: ˈɡrənt] | knorsubstantief |
| grunt [grunts] (short, snorting sound) noun [UK: ɡrʌnt] [US: ˈɡrənt] | gromsubstantief |
| disgruntled (unhappy, dissatisfied) adjective [UK: dɪs.ˈɡrʌn.tl̩d] [US: ˌdɪˈs.ɡrən.tl̩d] | misnoegdbijvoeglijk naamwoord ontevredenbijvoeglijk naamwoord ontstemdbijvoeglijk naamwoord |
| disgruntlement (The state of being disgruntled) noun [UK: ˌdɪˈs.ɡrən.təl.mənt] [US: ˌdɪˈs.ɡrən.təl.mənt] | ontevredenheidsubstantief |
