Engels-Nederlands woordenboek »
grub betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| grub [grubs] (immature insect) noun [UK: ɡrʌb] [US: ˈɡrəb] | larfsubstantief larvesubstantief |
| grub [grubbed, grubbing, grubs] (scavenge or scrounge) verb [UK: ɡrʌb] [US: ˈɡrəb] | azenwerkwoord jagenwerkwoord scharrelenwerkwoord |
| grub [grubs] (slang: food) noun [UK: ɡrʌb] [US: ˈɡrəb] | voersubstantief vretensubstantief |
| grub [grubs] noun [UK: ɡrʌb] [US: ˈɡrəb] | vuilsubstantief |
| grubby [grubbier, grubbiest] (dirty) adjective [UK: ˈɡrʌ.bi] [US: ˈɡrʌ.bi] | groezeligbijvoeglijk naamwoord smerigbijvoeglijk naamwoord vuilbijvoeglijk naamwoord |
| grubby [grubbier, grubbiest] (having grubs in it) adjective [UK: ˈɡrʌ.bi] [US: ˈɡrʌ.bi] | wormstekigbijvoeglijk naamwoord |
