Engels-Nederlands woordenboek »
furtive betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| furtive (of a thing: exhibiting guilty or evasive secrecy) adjective [UK: ˈfɜː.tɪv] [US: ˈfɝː.tɪv] | diefachtigbijvoeglijk naamwoord furtiefbijvoeglijk naamwoord heimelijkbijvoeglijk naamwoord steelsbijvoeglijk naamwoord |
