Engels-Nederlands woordenboek »
faint betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| faint [fainter, faintest] (lacking strength; inclined to lose consciousness) adjective [UK: feɪnt] [US: ˈfeɪnt] | zwakbijvoeglijk naamwoord |
| faint [fainted, fainting, faints] (to lose consciousness) verb [UK: feɪnt] [US: ˈfeɪnt] | bezwijmenwerkwoord flauwvallenwerkwoord |
