exceptional betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
exceptional (forming an exception) adjective [UK: ɪk.ˈsep.ʃn̩əl] [US: ɪk.ˈsep.ʃn̩əl]	buitengewoonbijvoeglijk naamwoord exceptioneelbijvoeglijk naamwoord uitzonderlijkbijvoeglijk naamwoord
exceptionality [exceptionalities] (quality of being exceptional) noun [UK: eksˌepʃənˈalɪti] [US: eksˌepʃənˈælɪɾi]	uitzonderlijkheidsubstantief {f}
exceptionally (unusual, remarkable or exceptional degree) adverb [UK: ɪk.ˈsep.ʃə.nə.li] [US: ɪk.ˈsep.ʃə.nə.li]	buitengewoonbijwoord

Engels

Nederlands

exceptional (forming an exception)
adjective
[UK: ɪk.ˈsep.ʃn̩əl]
[US: ɪk.ˈsep.ʃn̩əl]

buitengewoonbijvoeglijk naamwoord

exceptioneelbijvoeglijk naamwoord

uitzonderlijkbijvoeglijk naamwoord

exceptionality [exceptionalities] (quality of being exceptional)
noun
[UK: eksˌepʃənˈalɪti]
[US: eksˌepʃənˈælɪɾi]

exceptionally (unusual, remarkable or exceptional degree)
adverb
[UK: ɪk.ˈsep.ʃə.nə.li]
[US: ɪk.ˈsep.ʃə.nə.li]

Zoek geschiedenis