Engels-Nederlands woordenboek »
enchanting betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| enchanting (having the ability to enchant) adjective [UK: ɪn.ˈtʃɑːnt.ɪŋ] [US: en.ˈtʃænt.ɪŋ] | betoverendbijvoeglijk naamwoord |
| enchant [enchanted, enchanting, enchants] (to cast a spell upon) verb [UK: ɪn.ˈtʃɑːnt] [US: en.ˈtʃænt] | betoverenwerkwoord |
