Engels-Nederlands woordenboek »

eloquence betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
eloquence (the quality of artistry and persuasiveness in speech or writing)
noun
[UK: ˈe.lə.kwəns]
[US: ˈe.lə.kwəns]

eloquentiesubstantief
{f}

welbespraaktheidsubstantief
{f}

Zoek geschiedenis