Engels-Nederlands woordenboek »

ebb betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
ebb [ebbs] (low tide)
noun
[UK: eb]
[US: ˈeb]

ebsubstantief
{n}

ebb [ebbed, ebbing, ebbs] (to fall away or decline)
verb
[UK: eb]
[US: ˈeb]

wegebbenwerkwoord

ebb and flow (flowing out and in of the tide)
noun
[UK: eb ənd fləʊ]
[US: ˈeb ænd ˈfloʊ]

eb en vloedsubstantief

pebble [pebbles] (stone)
noun
[UK: ˈpeb.l̩]
[US: ˈpeb.l̩]

kiezelsubstantief

rebbe (leader of a Chassidic group)
noun
[UK: ˈriː.bə]
[US: ˈriː.bə]

rebbesubstantief
{m}

Zoek geschiedenis