Engels-Nederlands woordenboek »
dominant betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| dominant (predominant, common) adjective [UK: ˈdɒ.mɪ.nənt] [US: ˈdɑː.mə.nənt] | overheersendbijvoeglijk naamwoord |
| dominant (ruling, governing) adjective [UK: ˈdɒ.mɪ.nənt] [US: ˈdɑː.mə.nənt] | dominantbijvoeglijk naamwoord |
| dominant [dominants] (tone of a musical scale) noun [UK: ˈdɒ.mɪ.nənt] [US: ˈdɑː.mə.nənt] | dominantsubstantief |
