Engels-Nederlands woordenboek »

disobey betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
disobey [disobeyed, disobeying, disobeys] (to refuse to obey an order)
verb
[UK: ˌdɪ.sə.ˈbeɪ]
[US: ˌdɪ.sə.ˈbeɪ]

niet gehoorzamenwerkwoord

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa