Engels-Nederlands woordenboek »

disenchantment betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
disenchantment [disenchantments] (The act of disenchating or the state of being disenchanted)
noun
[UK: ˌdɪ.sɪn.ˈtʃɑːnt.mənt]
[US: ˌdɪ.sən.ˈtʃænt.mənt]

ontgoochelingsubstantief
{f}

onttoveringsubstantief
{f}

Zoek geschiedenis