Engels-Nederlands woordenboek »

disbelief betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
disbelief (unpreparedness, unwillingness, or inability to believe that something is the case)
noun
[UK: ˌdɪs.bɪ.ˈliːf]
[US: ˌdɪs.bə.ˈliːf]

ongeloofsubstantief
{n}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa