Engels-Nederlands woordenboek »

disarray betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
disarray [disarrayed, disarraying, disarrays] (To take off the dress of; to unrobe)
verb
[UK: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]
[US: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]

uitkledenwerkwoord

disarray [disarrayed, disarraying, disarrays] (To throw into disorder; to break the array of)
verb
[UK: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]
[US: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]

verstorenwerkwoord

verwarrenwerkwoord

disarray (Want of array or regular order)
noun
[UK: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]
[US: ˌdɪ.sə.ˈreɪ]

wanordesubstantief

Zoek geschiedenis