Engels-Nederlands woordenboek »
disappointment betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| disappointment [disappointments] (circumstance) noun [UK: ˌdɪ.səˈpo.ɪnt.mənt] [US: ˌdɪ.sə.ˌpɔɪnt.mənt] | tegenslagsubstantief tegenvallersubstantief |
| disappointment [disappointments] (emotion) noun [UK: ˌdɪ.səˈpo.ɪnt.mənt] [US: ˌdɪ.sə.ˌpɔɪnt.mənt] | teleurstellingsubstantief |
