Engels-Nederlands woordenboek »

decline betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
decline [declined, declining, declines] (become weaker or worse)
verb
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

afzwakkenwerkwoord

verzwakkenwerkwoord

decline [declines] (downward movement, fall)
noun
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

achteruitgangsubstantief
{m}

afnamesubstantief
{f}

terugvalsubstantief
{m}

vervalsubstantief
{n}

decline [declined, declining, declines] (inflect)
verb
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

verbuigenwerkwoord

decline [declined, declining, declines] (move downwards)
verb
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

achteruitgaanwerkwoord

afnemenwerkwoord

terugvallenwerkwoord

vervallenwerkwoord

decline [declined, declining, declines] (refuse)
verb
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

afwijzenwerkwoord

weigerenwerkwoord

decline [declines] (sloping downward)
noun
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

hellingsubstantief
{f}

decline [declines] (weakening)
noun
[UK: dɪ.ˈklaɪn]
[US: dɪ.ˈklaɪn]

verzwakkingsubstantief
{f}