Engels-Nederlands woordenboek »

deceit betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
deceit (act or behavior intended to deceive)
noun
[UK: dɪ.ˈsiːt]
[US: də.ˈsiːt]

bedriegerijsubstantief
{f}

bedrogsubstantief
{n}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa