Engels-Nederlands woordenboek »
daunt betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| daunt [daunted, daunting, daunts] (to discourage) verb [UK: dɔːnt] [US: ˈdɒnt] | afschrikkenwerkwoord ontmoedigenwerkwoord |
| daunt [daunted, daunting, daunts] (to overwhelm) verb [UK: dɔːnt] [US: ˈdɒnt] | overweldigenwerkwoord |
| daunting (discouraging; inspiring fear) adjective [UK: ˈdɔːnt.ɪŋ] [US: ˈdɒnt.ɪŋ] | beangstigendbijvoeglijk naamwoord intimiderendbijvoeglijk naamwoord ontmoedigendbijvoeglijk naamwoord |
| daunting (intimidatingly impressive, see also: awe-inspiring; overwhelming) adjective [UK: ˈdɔːnt.ɪŋ] [US: ˈdɒnt.ɪŋ] | indrukwekkendbijvoeglijk naamwoord overweldigendbijvoeglijk naamwoord |
| dauntlessness (fearlessness) noun [UK: ˈdɔːntlɪsnəs ] [US: ˈdɔntləsnəs ] | onverschrokkenheidsubstantief |
| undaunted (showing courage and resolution) adjective [UK: ˌʌn.ˈdɔːn.tɪd] [US: ən.ˈdɒn.təd] | onbevreesdbijvoeglijk naamwoord onversaagdbijvoeglijk naamwoord |
