Engels-Nederlands woordenboek »
convenient betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| convenient (of or pertaining to convenience; simple; easy; expedient) adjective [UK: kən.ˈviː.nɪənt] [US: kən.ˈviː.njənt] | gelegenbijvoeglijk naamwoord gemakkelijkbijvoeglijk naamwoord geschiktbijvoeglijk naamwoord handigbijvoeglijk naamwoord |
| conveniently (in a convenient manner) adverb [UK: kən.ˈviː.nɪənt.li] [US: kən.ˈviː.njənt.li] | voor het gemakbijwoord |
| inconvenient (not convenient) adjective [UK: ˌɪnk.ən.ˈviː.nɪənt] [US: ˌɪnk.ən.ˈviː.njənt] | niet van pas komendbijvoeglijk naamwoord ongelegenbijvoeglijk naamwoord ongemakkelijkbijvoeglijk naamwoord storendbijvoeglijk naamwoord |
