Engels-Nederlands woordenboek »
continuous betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| continuous (without break, cessation, or interruption in time) adjective [UK: kən.ˈtɪ.njʊəs] [US: kən.ˈtɪ.njuːəs] | aanhoudendbijvoeglijk naamwoord continubijvoeglijk naamwoord ononderbrokenbijvoeglijk naamwoord onophoudelijkbijvoeglijk naamwoord voortdurendbijvoeglijk naamwoord |
| continuously (without pause) adverb [UK: kən.ˈtɪ.njʊə.sli] [US: kən.ˈtɪ.njuːə.sli] | continubijwoord |
| present continuous (tense that describes an ongoing action in the present) noun | duurvorm onvoltooid tegenwoordige tijdsubstantief |
