Engels-Nederlands woordenboek »
contagious betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| contagious (of a disease, easily transmitted to others) adjective [UK: kən.ˈteɪ.dʒəs] [US: kən.ˈteɪ.dʒəs] | aanstekelijkbijvoeglijk naamwoord besmettelijkbijvoeglijk naamwoord |
| contagiousness (state or condition of being contagious) noun [UK: kən.ˈteɪ.dʒə.snəs] [US: kən.ˈteɪ.dʒə.snəs] | besmettelijkheidsubstantief |
