connotation betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
connotation [connotations] (suggested or implied meaning) noun [UK: ˌkɒ.nə.ˈteɪʃ.n̩] [US: ˌkɑː.nə.ˈteɪʃ.n̩]	associatiesubstantief {f} bijbetekenissubstantief {f} bijklanksubstantief {m} connotatiesubstantief {f} gevoelswaardesubstantief {f}

Engels

Nederlands

connotation [connotations] (suggested or implied meaning)
noun
[UK: ˌkɒ.nə.ˈteɪʃ.n̩]
[US: ˌkɑː.nə.ˈteɪʃ.n̩]

associatiesubstantief
{f}

bijbetekenissubstantief
{f}

bijklanksubstantief
{m}

connotatiesubstantief
{f}

gevoelswaardesubstantief
{f}

Zoek geschiedenis