Engels-Nederlands woordenboek »
conclusive betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| conclusive (decisive) adjective [UK: kən.ˈkluː.sɪv] [US: kən.ˈkluː.sɪv] | doorslaggevendbijvoeglijk naamwoord |
| conclusive (pertaining to a conclusion) adjective [UK: kən.ˈkluː.sɪv] [US: kən.ˈkluː.sɪv] | sluitendbijvoeglijk naamwoord |
| conclusively (in a conclusive manner) adverb [UK: kən.ˈkluː.sɪ.vli] [US: kən.ˈkluː.sɪ.vli] | afdoendbijwoord beslissendbijwoord doorslaggevendbijwoord |
| inconclusive (not leading to a conclusion) adjective [UK: ˌɪnk.ən.ˈkluː.sɪv] [US: ˌɪnk.ən.ˈkluː.sɪv] | niet afdoendbijvoeglijk naamwoord niet beslissendbijvoeglijk naamwoord niet overtuigendbijvoeglijk naamwoord onduidelijkbijvoeglijk naamwoord weifelendbijvoeglijk naamwoord |
