Engels-Nederlands woordenboek »
busted betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| busted (caught in the act) adjective [UK: ˈbʌ.stɪd] [US: ˈbʌ.stəd] | betraptbijvoeglijk naamwoord erbij zijnbijvoeglijk naamwoord gepakt zijnbijvoeglijk naamwoord |
| busted (having no money) adjective [UK: ˈbʌ.stɪd] [US: ˈbʌ.stəd] | platzakbijvoeglijk naamwoord |
| bust [busted, busting, busts] ((slang) to arrest for a crime) verb [UK: bʌst] [US: ˈbəst] | bij de lurven pakkenwerkwoord oppakkenwerkwoord vattenwerkwoord |
| bust [busted, busting, busts] ((slang) to catch someone in the act of doing something wrong, socially and morally inappropriate, or illegal) verb [UK: bʌst] [US: ˈbəst] | betrappenwerkwoord |
| bust [busted, busting, busts] (alteration of burst) verb [UK: bʌst] [US: ˈbəst] | barstenwerkwoord brekenwerkwoord |
