Engels-Nederlands woordenboek »
brim betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| brim [brims] (edge or border) noun [UK: brɪm] [US: ˈbrɪm] | boordsubstantief randsubstantief |
| brim [brimmed, brimming, brims] (to be full to overflowing) verb [UK: brɪm] [US: ˈbrɪm] | overlopenwerkwoord |
| brim [brimmed, brimming, brims] (to fill to the brim, upper edge, or top) verb [UK: brɪm] [US: ˈbrɪm] | tot de rand toe vullenwerkwoord |
| brimstone (butterfly species) noun [UK: ˈbrɪm.stəʊn] [US: ˈbrɪmstoʊn] | citroenvlindersubstantief |
| abrim (brimming) adjective | afgeladenbijvoeglijk naamwoord bomvolbijvoeglijk naamwoord boordevolbijvoeglijk naamwoord overlopendbijvoeglijk naamwoord stampvolbijvoeglijk naamwoord |
