borderline betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
borderline [borderlines] (boundary) noun [UK: ˈbɔː.də.laɪn] [US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]	demarcatiesubstantief {f} demarcatielijnsubstantief {m} {f} grenssubstantief {f} grenslijnsubstantief {m} {f} scheidingslijnsubstantief {m} {f}
borderline adjective [UK: ˈbɔː.də.laɪn] [US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]	dubieusbijvoeglijk naamwoord

Engels

Nederlands

borderline [borderlines] (boundary)
noun
[UK: ˈbɔː.də.laɪn]
[US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]

demarcatiesubstantief
{f}

demarcatielijnsubstantief
{m} {f}

grenssubstantief
{f}

grenslijnsubstantief
{m} {f}

scheidingslijnsubstantief
{m} {f}

borderline adjective
[UK: ˈbɔː.də.laɪn]
[US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]

dubieusbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis