Engels-Nederlands woordenboek »

blush betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
blush (makeup)
noun
[UK: blʌʃ]
[US: ˈbləʃ]

rougesubstantief
{m} {n}

blush [blushed, blushing, blushes] (to redden in the face from shame, excitement or embarrassment)
verb
[UK: blʌʃ]
[US: ˈbləʃ]

blozenwerkwoord

ablush (blushing)
adjective
[UK: ə.ˈblʌʃ]
[US: ə.ˈblʌʃ]

blozendbijvoeglijk naamwoord

at first blush (upon first impression or consideration)
preposition
[UK: ət ˈfɜːst blʌʃ]
[US: ət ˈfɝːst ˈbləʃ]

op het eerste gezichtpreposition

Zoek geschiedenis