blunt betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
blunt [blunter, bluntest] (having a thick edge or point, not sharp) adjective [UK: blʌnt] [US: ˈblənt]	botbijvoeglijk naamwoord stompbijvoeglijk naamwoord
blunt [blunted, blunting, blunts] (to repress or weaken) verb [UK: blʌnt] [US: ˈblənt]	afzwakkenwerkwoord

Engels

Nederlands

blunt [blunter, bluntest] (having a thick edge or point, not sharp)
adjective
[UK: blʌnt]
[US: ˈblənt]

botbijvoeglijk naamwoord

stompbijvoeglijk naamwoord

blunt [blunted, blunting, blunts] (to repress or weaken)
verb
[UK: blʌnt]
[US: ˈblənt]

Zoek geschiedenis