Engels-Nederlands woordenboek »

blowhard betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
blowhard (person who talks too much or too loudly)
noun
[UK: bləʊ hɑːd]
[US: ˈbloʊ ˈhɑːrd]

blaaskaaksubstantief
{m}

kletsmajoorsubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa