Engels-Nederlands woordenboek »

bloodletting betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
bloodletting [bloodlettings] (ancient medical practice)
noun
[UK: ˈblʌd.let.ɪŋ]
[US: ˈblʌd.ˌlet.ɪŋ]

aderlatingsubstantief
{c}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa