Engels-Nederlands woordenboek »
bewildering betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| bewildering (very baffling, confusing, or perplexing) adjective [UK: bɪ.ˈwɪl.dər.ɪŋ] [US: bə.ˈwɪl.dər.ɪŋ] | duizelingwekkendbijvoeglijk naamwoord verbijsterendbijvoeglijk naamwoord verbluffendbijvoeglijk naamwoord verwarrendbijvoeglijk naamwoord |
