Engels-Nederlands woordenboek »
beguile betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| beguile [beguiled, beguiling, beguiles] (to charm, delight, or captivate) verb [UK: bɪ.ˈɡaɪl] [US: bɪ.ˈɡaɪl] | verrukkenwerkwoord vervoerenwerkwoord |
| beguile [beguiled, beguiling, beguiles] (to deceive or delude (using guile)) verb [UK: bɪ.ˈɡaɪl] [US: bɪ.ˈɡaɪl] | bedriegenwerkwoord misleidenwerkwoord |
