Engels-Nederlands woordenboek »

beachhead betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
beachhead (area of hostile territory)
noun
[UK: ˈbiːtʃ.hed]
[US: ˈbiːʧ.ˌhed]

bruggenhoofdsubstantief
{n}

strandhoofdsubstantief
{n}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa