annoy betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
annoy [annoyed, annoying, annoys] (to disturb or irritate) verb [UK: ə.ˈnɔɪ] [US: ə.ˌnɔɪ]	ergerenwerkwoord vervelenwerkwoord
annoyance [annoyances] (that which annoys) noun [UK: ə.ˈnɔɪəns] [US: ə.ˌnɔɪəns]	ergernissubstantief {f}
annoying (causing irritation or annoyance) adjective [UK: ə.ˈnɔɪ.ɪŋ] [US: ə.ˌnɔɪ.ɪŋ]	irritantbijvoeglijk naamwoord storendbijvoeglijk naamwoord vervelendbijvoeglijk naamwoord
annoying (causing irritation or annoyance; troublesome; vexatious) verb [UK: ə.ˈnɔɪ.ɪŋ] [US: ə.ˌnɔɪ.ɪŋ]	ergerlijkwerkwoord vervelendwerkwoord

Zoek geschiedenis