Engels-Nederlands woordenboek »

animal betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
animal (of animals)
adjective
[UK: ˈæ.nɪm.l̩]
[US: ˈæ.nəm.l̩]

dierlijkbijvoeglijk naamwoord

dierlijkebijvoeglijk naamwoord

animal [animals] (organism)
noun
[UK: ˈæ.nɪm.l̩]
[US: ˈæ.nəm.l̩]

beestsubstantief
{n}

diersubstantief
{n}

animal kingdom (Regnum Animalia)
noun
[UK: ˈæ.nɪm.l̩ ˈkɪŋ.dəm]
[US: ˈæ.nəm.l̩ ˈkɪŋ.dəm]

dierenrijksubstantief
{n}

animal magnetism (magnetic fluid or ethereal medium said to reside in the bodies of animate beings)
noun

magnetiseursubstantief

animal rights [animal rights] (fundamental rights for animals)
noun

dierenrechtensubstantief
{Pl}

companion animal (pet)
noun

gezelschapsdiersubstantief
{n}

draught animal (animal used to pull heavy objects)
noun
[UK: drɑːft ˈæ.nɪm.l̩]
[US: ˈdræft ˈæ.nəm.l̩]

trekdiersubstantief
{n}

party animal (person known for frequent, enthusiastic attendance at parties)
noun

feestbeestsubstantief
{n}

fuifnummersubstantief
{n}

stuffed animal (soft toy in the form of an animal)
noun
[UK: stʌft ˈæ.nɪm.l̩]
[US: ˈstəft ˈæ.nəm.l̩]

knuffelbeestsubstantief
{n}

wild animal (animal living in a natural, undomesticated state)
noun
[UK: waɪld ˈæ.nɪm.l̩]
[US: ˈwaɪld ˈæ.nəm.l̩]

wild diersubstantief

Zoek geschiedenis