alloy betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
alloy [alloys] (metal combined of more elements) noun [UK: ˈæ.lɔɪ] [US: ˈæ.ˈlɔɪ]	legeringsubstantief {f}
alloy [alloyed, alloying, alloys] (mix or combine) verb [UK: ˈæ.lɔɪ] [US: ˈæ.ˈlɔɪ]	legerenwerkwoord
unalloyed (pure, unadulterated) adjective [UK: ˌʌ.nəˈlɔɪd] [US: ə.ˈnæ.ˈlɔɪd]	onvermengdbijvoeglijk naamwoord puurbijvoeglijk naamwoord zuiverbijvoeglijk naamwoord

Engels

Nederlands

alloy [alloys] (metal combined of more elements)
noun
[UK: ˈæ.lɔɪ]
[US: ˈæ.ˈlɔɪ]

legeringsubstantief
{f}

alloy [alloyed, alloying, alloys] (mix or combine)
verb
[UK: ˈæ.lɔɪ]
[US: ˈæ.ˈlɔɪ]

legerenwerkwoord

unalloyed (pure, unadulterated)
adjective
[UK: ˌʌ.nəˈlɔɪd]
[US: ə.ˈnæ.ˈlɔɪd]

onvermengdbijvoeglijk naamwoord

puurbijvoeglijk naamwoord

zuiverbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis