abruptness betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
abruptness (state of being abrupt) noun [UK: ə.ˈbrʌpt.nəs] [US: ə.ˈbrʌpt.nəs]	abruptheidsubstantief {f} onverwachtheidsubstantief {m} plotselingesubstantief {n}
abruptness (suddenness) noun [UK: ə.ˈbrʌpt.nəs] [US: ə.ˈbrʌpt.nəs]	bruuskheidsubstantief {m} kortgebondenheidsubstantief {m}

Engels

Nederlands

abruptness (state of being abrupt)
noun
[UK: ə.ˈbrʌpt.nəs]
[US: ə.ˈbrʌpt.nəs]

abruptheidsubstantief
{f}

onverwachtheidsubstantief
{m}

plotselingesubstantief
{n}

abruptness (suddenness)
noun
[UK: ə.ˈbrʌpt.nəs]
[US: ə.ˈbrʌpt.nəs]

bruuskheidsubstantief
{m}

Zoek geschiedenis