Engels-Nederlands woordenboek »
abject betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| abject (existing in or sunk to a low condition, position, or state, see also: contemptible; despicable; miserable) adjective [UK: ˈæb.dʒekt] [US: ˈæb.dʒekt] | abjectbijvoeglijk naamwoord hulpeloosbijvoeglijk naamwoord moedeloosbijvoeglijk naamwoord |
| abject (of a person: cast down in hope or spirit) adjective [UK: ˈæb.dʒekt] [US: ˈæb.dʒekt] | diepgezonkenbijvoeglijk naamwoord ellendigbijvoeglijk naamwoord |
| abject (person in the lowest and most despicable condition) noun [UK: ˈæb.dʒekt] [US: ˈæb.dʒekt] | infaam persoonsubstantief verworpelingsubstantief |
| abject (showing utter helplessness, hopelessness, or resignation) adjective [UK: ˈæb.dʒekt] [US: ˈæb.dʒekt] | gelatenbijvoeglijk naamwoord |
| abjection [abjections] (a low or downcast condition) noun [UK: æb.ˈdʒek.ʃn̩] [US: æb.ˈdʒek.ʃn̩] | moedeloosheidsubstantief |
| abjection [abjections] (the act of bringing down or humbling) noun [UK: æb.ˈdʒek.ʃn̩] [US: æb.ˈdʒek.ʃn̩] | vernederingsubstantief |
| abjection [abjections] (the state of being rejected or cast out) noun [UK: æb.ˈdʒek.ʃn̩] [US: æb.ˈdʒek.ʃn̩] | verworpenheidsubstantief |
| abjectly (in an abject fashion; with great shame; desperately) adverb [UK: ˈæb.dʒekt.li] [US: ˈæb.dʒekt.li] | op verachterlijke wijzebijwoord opgemene wijzebijwoord |
