Duits-Nederlands woordenboek »
trunken betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| trunken [trunkener; am trunkensten] Adjektiv | beschonkenbijvoeglijk naamwoord dolbijvoeglijk naamwoord dronkenbijvoeglijk naamwoord zatbijvoeglijk naamwoord |
| betrunken [betrunkener; am betrunkensten] Verb | dolv zatv |
| die Betrunkenheit [der Betrunkenheit; —] Substantiv | beschonkenheidsubstantief dronkenschapsubstantief roessubstantief zatheidsubstantief zwijmelsubstantief |
| ertrinken [ertrank; ist ertrunken] Verb | |
| trinken [trank; hat getrunken auf +AKK] Verb |
