treue betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
die Treue [der Treue; —] Substantiv	getrouwheidsubstantief trouwsubstantief
treu [treuer; am treusten] Adjektiv	getrouwbijvoeglijk naamwoord trouwbijvoeglijk naamwoord
sich zerstreuen	afgeleidworden zichverstrooien
streuen [streute; hat gestreut] Verb	rondstrooienv strooienv uitstrooienv verstrooienv
zerstreuen [zerstreute; hat zerstreut] Verb	afleidenv uitstrooienv uitzaaienv verstrooienv

Zoek geschiedenis