Duits-Nederlands woordenboek »
steife betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| die Steife [der Steife; die Steifen] Substantiv | houterigheidsubstantief stijfheidsubstantief stijftesubstantief stramheidsubstantief stugheidsubstantief |
| steif [steifer; am steifsten] Adjektiv | houterigbijvoeglijk naamwoord starbijvoeglijk naamwoord stijfbijvoeglijk naamwoord strambijvoeglijk naamwoord stugbijvoeglijk naamwoord |
