schweif betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Schweif [des Schweifes/Schweifs; die Schweife] Substantiv	staartm
der Schweifstern [des Schweifsterns, des Schweifsternes; die Schweifsterne] Substantiv	komeetm staartsterm
abschweifen [schweifte ab; ist abgeschweift] Verb	afslaanv afwijkenv
ausschweifend [ausschweifender; am ausschweifendsten] Adjektiv	liederlijkbijvoeglijk naamwoord losbandigbijvoeglijk naamwoord
ausschweifend leben	aanderolzijn boemelenwerkwoord brassen slempen uitspattenwerkwoord zwijnen
herumschweifen	dolenwerkwoord dwalenwerkwoord ronddolenwerkwoord ronddwalenwerkwoord waren zwervenwerkwoord
der Umschweif [des Umschweifes\|Umschweifs; die Umschweife] Substantiv	dekmantelm draaierijm smoesm smoesjem toevluchtm voorwendselm

Zoek geschiedenis