horchen betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
horchen [horchte; hat gehorcht] Verb	aanhorenv beluisterenv luisterenv toehorenv toeluisterenv
aushorchen [horchte aus; hat ausgehorcht] Verb	aanhorenv beluisterenv luisterenv toehorenv toeluisterenv

Duits

Nederlands

horchen [horchte; hat gehorcht] Verb

aushorchen [horchte aus; hat ausgehorcht] Verb

Zoek geschiedenis