heilig betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
heilig [heiliger; am heiligsten] Adjektiv	geheiligdbijvoeglijk naamwoord gewijdbijvoeglijk naamwoord heiligbijvoeglijk naamwoord sacraalbijvoeglijk naamwoord
heiligen [heiligte; hat geheiligt] Verb	heiligenv
der Heiligenschein [des Heiligenscheins; die Heiligenscheine] Substantiv	aureoolm heiligenkransm nimbusm stralenkransm
das Heiligtum [des Heiligtums; die Heiligtümer] Substantiv	heiligdomo
das Allerheiligen [des Allerheiligens; die Allerheiligen] Substantiv	Allerheiligenpl
entheiligen [entheiligte; hat entheiligt] Verb	ontheiligenv ontwijdenv profanerenv schendenv verontheiligenv

Zoek geschiedenis