Duits | Nederlands |
---|---|
gefallen [gefiel; hat gefallen] Verb | aanstaanwerkwoord behagenwerkwoord bevallenwerkwoord zinnenwerkwoord |
das Gefallen [des Gefallens; —] Substantiv | |
einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Verb | |
umfallen [fiel um; ist umgefallen] Verb | kantelenwerkwoord kapseizenwerkwoord omvallenwerkwoord tenvalkomenwerkwoord |
das Wohlgefallen [des Wohlgefallens; —] Substantiv | preto |
zufallen [zufiel; ist zugefallen] Verb | |
zusammenfallen [fiel zusammen; ist zusammengefallen] Verb | samenvallenwerkwoord |