früh betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
früh [früher; am frühesten] Adjektiv	prilbijwoord tijdigbijwoord vroegbijwoord vroegtijdigbijwoord
die Frühe [der Frühe; —] Substantiv	morgensubstantief ochtendsubstantief
früher Adjektiv	daarvoorbijvoeglijk naamwoord eerderbijvoeglijk naamwoord indertijdbijvoeglijk naamwoord vooraanbijvoeglijk naamwoord voorheenbijvoeglijk naamwoord vroegerbijvoeglijk naamwoord weleerbijvoeglijk naamwoord
das Birma [Birma/Birmas; —] (früherer Name von Myanmar) Substantiv	Birmao
frühestens	opzijnvroegst
das Frühjahr [des Frühjahrs, des Frühjahres; die Frühjahre] Substantiv	lenteo voorjaaro
der Frühling [des Frühlings; die Frühlinge] Substantiv	lentem voorjaarm
Frühlings-	lente- voorjaars-
das Frühstück [des Frühstücksdes Frühstückes; die Frühstücke] Substantiv	ontbijto
frühstücken [frühstückte; hat gefrühstückt] Verb	ontbijtenv
aufrührerisch [aufrührerischer; am aufrührerischsten] Adjektiv	baldadigbijvoeglijk naamwoord oproerigbijvoeglijk naamwoord opstandigbijvoeglijk naamwoord
der Aufrührer [des Aufrührers; die Aufrührer] Substantiv	muiterm oproerlingm rebelm rustverstoorderm spektakelmakerm

Zoek geschiedenis