Duits-Nederlands woordenboek »
beil betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| das Beil [des Beils, des Beiles; die Beile] Substantiv | bijlo |
| die Beilage [der Beilage; die Beilagen] Substantiv | aanhangselsubstantief appendixsubstantief bijlagesubstantief extraatjesubstantief supplementiesubstantief toegiftsubstantief toeslagsubstantief toevoegingsubstantief |
| das Beileid [des Beileids, des Beileides; —] Substantiv | |
| Beileid bezeigen | condolerenwerkwoord |
| beiläufig [beiläufiger; am beiläufigsten] Adjektiv | daarnaastbijvoeglijk naamwoord ernaastbijvoeglijk naamwoord hiernaastbijvoeglijk naamwoord indenabijheidbijvoeglijk naamwoord |
| das Fallbeil [des Fallbeiles, des Fallbeils; die Fallbeile] Substantiv |
