Duits-Nederlands woordenboek »
bändiger betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| der Bändiger [des Bändigers; die Bändiger] Substantiv | |
| unbändig [unbändiger; am unbändigsten] Adjektiv | bandeloosbijvoeglijk naamwoord mateloosbijvoeglijk naamwoord ongebreideldbijvoeglijk naamwoord overmatigbijvoeglijk naamwoord teugelloosbijvoeglijk naamwoord |
