Duits | Hongaars |
---|---|
der Reformiert Substantiv | református◼◼◼főnév |
reformiert Adjektiv [ʁefɔʁˈmiːɐ̯t] | református◼◼◼melléknév megreformált◼◼◼melléknév átalakított◼◻◻melléknév |
reformieren [reformierte; hat reformiert] Verb [ʁefɔʁˈmiːʁən] | javít◼◼◼ige megújít◼◼◼ige |
der Reformierte [ein Reformierter; des/eines Reformierten; die Reformierten/zwei Reformierte] substantiviertes Adjektiv | református (férfi)◼◼◼főnév |
die Reformierte [eine Reformierte; der/einer Reformierten; die Reformierten/zwei Reformierte] substantiviertes Adjektiv | református (nő)◼◼◼főnév |
ev.-ref. (evangelisch-reformiert) (Abk.) | |
evangelisch-reformiert |